Indonesie
Door: gaiusentristan
Blijf op de hoogte en volg Gaius en Tristan
12 Juli 2012 | Indonesië, Jogjakarta
Mogge vrienden en vriendinnen,
Ons laatste reisverslag waren wij net aangekomen in Jakarta, bij ons oom en tante. Sommige zullen een paar facebook foto's van tante Mier al hebben gezien, die zullen de highlights al hebben gezien. Wij waren in Jakarta al gauw verenigd met Douwe en Died, waarna we gingen golven met de hele groep. Over het golfen zullen we het maar niet hebben, we besloten zelfs halverwege de baan alvast een Bintang biertje op te drinken, wat het golven betreft niet erg verbeterd, wel de sfeer natuurlijk. Die sfeer verbeterde nog meer toen we daarna een biertje gingen drinken met een paar van Peter en Mark's vrienden, waaronder de baas van Heineken in Indonesie (van belang, onthoudt). Na nog meer gezellige bintang's waren we diezelfde dag s'avonds naar de Blowfish gegaan, met name een hele gave etens/uitgaans plekje. We hadden hier de grootste lol, indische danseresjes leerden we kennen, veel rijke Chinezen die bij deze bar kwamen. Ook bestelden wij voor de baas van Heineken vaak een Corona of Carlsberg. Zijn hoofd als hij zo'n biertje voor zijn neus kreeg is ook... priceless. Blowfish zullen we zeker niet gauw vergeten Mark en Mier!
We zijn de dag daarna wel fit genoeg om Batavia te bezoeken, wat wel het beleven waard was. Dat er nog Nederlandse cultuur zo ver van Nederland te beleven is is wel indrukwekkend. Diederick voelde zich niet helemaal lekker, Douwe Tris en Gaius hebben een ander barretje gepakt, de eerste bar die was opgezet voor expats in Jakarta. Lagwekkend was wel hun type "happy hour" die ze een dag in de week hebben (helaas waren wij bij de verkeerde dag, maar toch worth mentioning). Het hield in dat iedereen een uur lang gratis bier kreeg, totdat iemand de bar verliet of naar de WC ging. We hadden het niet te laat gemaakt, het was een zondag en dus ook niet zoveel te beleven.
De laatste dag Jakarta zijn we met Meesie en Nevine (Gaius' nichtje en neefje) naar de WATERBAM gegaan! Het was het grootste waterpark in Jakarta, en het was GE-WEL-DIG! Het ging van de speedster in je eentje naar met z'n vieren in een band van een leipe glijbaan af, het was gaaf! Minder was alleen de terugreis, waar we zo ontzettend veel file hadden dat we bijna onze trein naar Ceribon hadden gemist. Ceribon zal de meeste niet bekend voorkomen, maar vanuit daar was een busje te pakken naar Lingarjatti, de geboorteplek van de oma van Diederick ter Kulve, en staat ook bekend als de plek waar de voorwaardes van de wapenstilstand tussen de Indonesen en de Nederlanders werd geschreven. Het was een stuk leuker gemaakt, doordat bijna alles wat we deden werd gesponsord door de vrouw van de burgemeester van West Java. We zaten dus in een ontzettend luxe bungalowtje, hebben iedere dag gratis transport en hebben extreem lekker gegeten iedere dag. Maar dat is natuurlijk niet de reden dat we naar Lingarjatti waren gekomen, we hebben vanuit hier de Ceremai beklommen, de hoogste berg van West Java. Met anderhalf uurtje slaap net voor we weggingen, begonnen we om 10 uur s'avonds met klimmen, hebben we zonsopgang meegemaakt, en kwamen we om 11 uur s'ochtends weer aan. Dat is inderdaag 13 uur non-stop klimmen en afdalen, maar het uitzicht was geweldig, en de tocht is ook gaaf. Eenmaal rond de 2500 meter tot 3070 meter (de top van de berg) was het te koud om stil te zitten, dus of een vuurtje maken of blijven bewegen. We waren namelijk weer eens extreem slecht voorbereid, terwijl onze gids een dikke jas had hadden wij gewoon 5 lagen t-shirts en bloezen aangedaan. Toch was het de moeite waard, foto's worden helaas weer later ge-upload.
Na dit te hebben beklommen en weer een aardige herstel lunch te hebben gekregen van de vrouw van de Burgemeester hebben de de 8 uur lange bustocht naar Yogyakarta genomen, wat altijd dood en dood eng is, als je het verkeer in Indonesie kent. Men zegt altijd als Jakarta het hart van Java is, is Yogyakarta de ziel. Het is zeker waar, Yogyakarta heeft een sfeer waar je dolblij van wordt! Zo leuk is het hier iedere avond met allemaal local bands, aardige mensen, en overdag super veel te beleven, zoals de Kraton (paleis), "bird market" (markt met allemaal hele aparte beesten), de normale markt waar ook interessante dingen te koop zijn, en vele musea. Ook is hier alles erg goedkoop, wij overnachten bijvoorbeeld voor 50.000 rupiah, dus ongeveer 4 euro per kamer (2 euro p.p). Het is niet een kamer waar je vrolijk van wordt, maar veel keus hebben wij helaas niet meer financieel gezien. Ook hebben we een avondje "Republic" meegemaakt, wat de uitgaans tent is in Yogyakarta. Elke dag en elke avond is hier een verassing. En voor alle reacties van mensen over ons alcohol gedrag, we maken net zoveel mee overdag hoor, al klinkt het misschien niet zo!
Dat brengt ons uiteindelijk naar vandaag. Vandaag zijn wij naar de Borobodour gereisd, een van de 7 wereld wonderen. Erg gaaf, alweer, maar foto's zullen meer zeggen dan de tekst! Foto's zullen rond de 19e erop worden gezet!
Ons plan nu nog is om morgen de Prambalan Tempels te bekijken, de Bromo te beklimmen. 20 Juli vertrekken wij naar Vietnam, en willen we nog Holung Bay en Sappa bekijken, en daarna splitst het duo zich op, Tristan naar Hong Kong, en Gaius via Singapore naar Italie! We houden jullie op de hoogte!
Ontzettend veel groetjes aan iedereen van de dynamische duo,
Gaius en Tristan!
BAAI!
Dat brengt ons uiteindelijk t
Ons laatste reisverslag waren wij net aangekomen in Jakarta, bij ons oom en tante. Sommige zullen een paar facebook foto's van tante Mier al hebben gezien, die zullen de highlights al hebben gezien. Wij waren in Jakarta al gauw verenigd met Douwe en Died, waarna we gingen golven met de hele groep. Over het golfen zullen we het maar niet hebben, we besloten zelfs halverwege de baan alvast een Bintang biertje op te drinken, wat het golven betreft niet erg verbeterd, wel de sfeer natuurlijk. Die sfeer verbeterde nog meer toen we daarna een biertje gingen drinken met een paar van Peter en Mark's vrienden, waaronder de baas van Heineken in Indonesie (van belang, onthoudt). Na nog meer gezellige bintang's waren we diezelfde dag s'avonds naar de Blowfish gegaan, met name een hele gave etens/uitgaans plekje. We hadden hier de grootste lol, indische danseresjes leerden we kennen, veel rijke Chinezen die bij deze bar kwamen. Ook bestelden wij voor de baas van Heineken vaak een Corona of Carlsberg. Zijn hoofd als hij zo'n biertje voor zijn neus kreeg is ook... priceless. Blowfish zullen we zeker niet gauw vergeten Mark en Mier!
We zijn de dag daarna wel fit genoeg om Batavia te bezoeken, wat wel het beleven waard was. Dat er nog Nederlandse cultuur zo ver van Nederland te beleven is is wel indrukwekkend. Diederick voelde zich niet helemaal lekker, Douwe Tris en Gaius hebben een ander barretje gepakt, de eerste bar die was opgezet voor expats in Jakarta. Lagwekkend was wel hun type "happy hour" die ze een dag in de week hebben (helaas waren wij bij de verkeerde dag, maar toch worth mentioning). Het hield in dat iedereen een uur lang gratis bier kreeg, totdat iemand de bar verliet of naar de WC ging. We hadden het niet te laat gemaakt, het was een zondag en dus ook niet zoveel te beleven.
De laatste dag Jakarta zijn we met Meesie en Nevine (Gaius' nichtje en neefje) naar de WATERBAM gegaan! Het was het grootste waterpark in Jakarta, en het was GE-WEL-DIG! Het ging van de speedster in je eentje naar met z'n vieren in een band van een leipe glijbaan af, het was gaaf! Minder was alleen de terugreis, waar we zo ontzettend veel file hadden dat we bijna onze trein naar Ceribon hadden gemist. Ceribon zal de meeste niet bekend voorkomen, maar vanuit daar was een busje te pakken naar Lingarjatti, de geboorteplek van de oma van Diederick ter Kulve, en staat ook bekend als de plek waar de voorwaardes van de wapenstilstand tussen de Indonesen en de Nederlanders werd geschreven. Het was een stuk leuker gemaakt, doordat bijna alles wat we deden werd gesponsord door de vrouw van de burgemeester van West Java. We zaten dus in een ontzettend luxe bungalowtje, hebben iedere dag gratis transport en hebben extreem lekker gegeten iedere dag. Maar dat is natuurlijk niet de reden dat we naar Lingarjatti waren gekomen, we hebben vanuit hier de Ceremai beklommen, de hoogste berg van West Java. Met anderhalf uurtje slaap net voor we weggingen, begonnen we om 10 uur s'avonds met klimmen, hebben we zonsopgang meegemaakt, en kwamen we om 11 uur s'ochtends weer aan. Dat is inderdaag 13 uur non-stop klimmen en afdalen, maar het uitzicht was geweldig, en de tocht is ook gaaf. Eenmaal rond de 2500 meter tot 3070 meter (de top van de berg) was het te koud om stil te zitten, dus of een vuurtje maken of blijven bewegen. We waren namelijk weer eens extreem slecht voorbereid, terwijl onze gids een dikke jas had hadden wij gewoon 5 lagen t-shirts en bloezen aangedaan. Toch was het de moeite waard, foto's worden helaas weer later ge-upload.
Na dit te hebben beklommen en weer een aardige herstel lunch te hebben gekregen van de vrouw van de Burgemeester hebben de de 8 uur lange bustocht naar Yogyakarta genomen, wat altijd dood en dood eng is, als je het verkeer in Indonesie kent. Men zegt altijd als Jakarta het hart van Java is, is Yogyakarta de ziel. Het is zeker waar, Yogyakarta heeft een sfeer waar je dolblij van wordt! Zo leuk is het hier iedere avond met allemaal local bands, aardige mensen, en overdag super veel te beleven, zoals de Kraton (paleis), "bird market" (markt met allemaal hele aparte beesten), de normale markt waar ook interessante dingen te koop zijn, en vele musea. Ook is hier alles erg goedkoop, wij overnachten bijvoorbeeld voor 50.000 rupiah, dus ongeveer 4 euro per kamer (2 euro p.p). Het is niet een kamer waar je vrolijk van wordt, maar veel keus hebben wij helaas niet meer financieel gezien. Ook hebben we een avondje "Republic" meegemaakt, wat de uitgaans tent is in Yogyakarta. Elke dag en elke avond is hier een verassing. En voor alle reacties van mensen over ons alcohol gedrag, we maken net zoveel mee overdag hoor, al klinkt het misschien niet zo!
Dat brengt ons uiteindelijk naar vandaag. Vandaag zijn wij naar de Borobodour gereisd, een van de 7 wereld wonderen. Erg gaaf, alweer, maar foto's zullen meer zeggen dan de tekst! Foto's zullen rond de 19e erop worden gezet!
Ons plan nu nog is om morgen de Prambalan Tempels te bekijken, de Bromo te beklimmen. 20 Juli vertrekken wij naar Vietnam, en willen we nog Holung Bay en Sappa bekijken, en daarna splitst het duo zich op, Tristan naar Hong Kong, en Gaius via Singapore naar Italie! We houden jullie op de hoogte!
Ontzettend veel groetjes aan iedereen van de dynamische duo,
Gaius en Tristan!
BAAI!
Dat brengt ons uiteindelijk t
-
16 Juli 2012 - 05:43
Caroline:
Hallo Tris en Gaai, wat klinkt het allemaal spannend en leuk! Wij genieten hier in de regen mee van alle avonturen. Dit weekend heeft Papa wedstrijd gezeild op de kaag met als crew Dirk Kranendijk en Friso Keunen. Ze werden....laatste!
Hoe voel je je Gaius? Ben je niet meer ziek? Laat even weten. Floris had Amoebe dus als je je ziek blijft voelen dan even naar dokter voor kuurtje.
Liefs,
Mamma, Caroline
-
16 Juli 2012 - 09:01
JeVader, Jeroen:
Beste Gaius en Tristan, wat een super leuke verhalen allemaal. Horen heel graag alles nog een detail bij jullie terugkomst. Je moeder, Ryan en ik gaan vanavond naar Ierland beetje wandelen, paardrijden, pubcrawl en vooral goed eten. Gemiddelde temperatuur is daar 15 graden, met 95% regenkans voor de komende 7 dagen. Dat wordt regenhoedje op en gaan. Veel liefs van ons allemaal aan jullie beiden. Groet, JePa -
17 Juli 2012 - 08:09
Petina Boevé:
Hi guys,
Jullie verhaal brengt leuke herinneringen toen ik daar in 1991 met een vriendin rondreisde en ja toen vonden wij Yogyakarta ook erg leuk dus dat is nog steeds zo. Veel plezier in Vietnam! Lieve groeten en take care van Petina, Adam en Oskar. -
24 Juli 2012 - 13:29
OPA & OMA Van Tris:
De goede contacten die jullie hebben maken het grote verschil. Jullie maken inderdaad heel veel interessante dingen mee.
Intussen is het 24 /7 en zitten jullie naar ik aanneem hoog en droog in Vietnam.
En dan voor jou nog een spannend weekje bij Oom Griff in HK. Hoop dat je de tyfoon gemist hebt.
Nu hier eindelijk lekker warm na praktisch niets dan regen de laatste 3 weken.
Heb het goed met de Gaai !!
Liefs OPA & OMA
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
